POESIAS de
RAMPRASAD SEN

1 Me ia pasa mea dias en diverti; aora on no ave tempo e me ia perde emplea. Me ia abitua a vade asi e ala, ganiante mone, ia ave frates, amis, sposa, e fies ci ia escuta cuando me ia parla. Aora los cria a me sola car me es povre. La laboror de campo de mori va senta a lado de mea cuxin, espetante saisi mea capeles, e mea amis e relatadas va carga la portacaxon, va pleni la carafa, va prepara mea veste de tomba e va dise adio a la vea en sua vestes de santa. Los va cria — “Hari!” a alga veses, va dejeta me a sur la pila e va pasea a via. Acel es la fini per Ramprasad vea. Los va seci lor larmas e va come a sera.

2 O Mente, tu pensa ce tota es en diverti; tu flori, vera, bondinte de umor a umor, plorante aora, aora dansante. Cuando on ia ave mone, tu ia spende un monton de ricia sur dejetada. Cuando on no ia ave mone, tu ia vende jemes per cuasi no cosa. Belia abita en la casa de plaser, e tu es siecida par Belia. Cuando tu va velia e conta la custa de Belia?

3 Dise a me, frate, cua aveni pos mori? Tota la mundo disputa sur lo — Alga dise ce on deveni un fantasma, otras dise ce on vade a sielo, e alga dise ce on prosimi Dio, e la vedas insiste ce on es un pico de sielo refletada en un jar destinada a frati. Cuando on xerca peca e virtua en no cosa, on ave a fini no cosa. La elementos coabita en la corpo ma vade a lor propre vias a mori. Prasad dise — “Tu fini, frate, do tu comensa, un refleta levante en acua, miscante con acua, final uninte con acua.”

4 Madre compatiante, esce me adora Tu par mea propre volunte libre? Nun ta fa tal si no par teror de mori. Alora do es Tu, Madre, de ci sua fortia ia es ante cada otra autoria? Tua nom es la libria unica. O Diva de la regarda truplida, ci ance ave acel fortia?